köpür

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

köpür

köprü. Ağaç ~: ağaç köprü, temircol ~: demiryolu köprüsü, ~ kulak: köprü korkuluğu, parmaklık, ~nü beceni: köprünün ayağı, köprünün direği, Siyrat ~: Sırat köprüsü, kıl ~: kıl köprü→Sırat köprüsü, ~ işleğen öter, uru kazğan tüşer (as.): köprü yapan geçer, çukur kazan düşer.

Son arananlar:

• şemsiye,
• çovgun,
• tanecik,
• seştürmek,
• şalbar,
• shmutstitul,
• zugul,
• mig,
• vəsf,
• büklük,
• Gora,
• tutgun,
• baytalmon,
• siyahıyaalma,
• tiyrak,
• concept,
• burdaki,
• başqaları,
• asılanmak,
• karılğaç,
• maishat,
• köpür