köpen

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

köpen

[köpön], at. Peşeňe ok salnanda (peşeň oklananda) däri bilen seçmäniň arasyna we peşeňiň agzyna dykylyp goýulýan keçe bölejigi.

Son arananlar:

• Maşa,
• hörülmüş,
• Köwmek,
• colloq,
• Radikal,
• yığdırmak,
• inan,
• argı,
• paragraph,
• tunar,
• Tokmak,
• muskat,
• yoqimtay,
• böksör,
• içker,
• gabsama,
• unwavering,
• namazlık,
• Səadət,
• muun,
• buul,
• köpen