kögeriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kögeriv

göğerme, morarma, yeşerme.

Son arananlar:

• Xəlvət,
• qalet,
• crucial,
• sub'ekt,
• Döl,
• çözümlemek,
• teñke,
• beklenmek,
• idirdikletmek,
• tünke,
• turug,
• urumu,
• mirazlik,
• Dönek,
• huller,
• teñli,
• ortaqlı,
• contradiction,
• Coldaş,
• Döner,
• məhz,
• kögeriv