kögala

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kögala

(kök-ala) çakır, ala renkli. ~ közlü: çakır gözlü, mavi ala gözlü.

Son arananlar:

• Mevzu,
• imit,
• ittipaqsiz,
• Goýun,
• hemhana,
• fulfilment,
• hatırlatmak,
• ulaş,
• Manav,
• dillenmeklik,
• tutunmaq,
• damba,
• qitiqlagich,
• dama,
• tenakuz,
• turibturib,
• haydovchi,
• halp,
• howulhalat,
• koyza,
• guguk,
• kögala