kögala

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kögala

(kök-ala) çakır, ala renkli. ~ közlü: çakır gözlü, mavi ala gözlü.

Son arananlar:

• o’y,
• consistency,
• diktatorlik,
• collarbone,
• mazat,
• udum,
• sabantoy,
• tombul,
• qarovullama,
• bilümum,
• Hoparlör,
• bokço,
• yardım,
• çuval,
• külçə,
• irik,
• Anlatmak,
• place,
• burçtan,
• Kılınç,
• töňňe,
• kögala