käbir

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

käbir

[kä:vir], çal. Haýsydyr bir, näbelli (adam, zat hakynda). Käbir zatlar barada gürrüň bereýin.

Son arananlar:

• antecedent,
• caktuu,
• laflamak,
• qüdrətli,
• gadyrsyz,
• şərqi,
• acquaint,
• çok,
• sayaç,
• denim,
• enough,
• KÜR,
• withhold,
• mayin,
• cuk,
• yasmak,
• boşalmaq,
• lıppır,
• ertagi,
• deýýus,
• Marimba,
• käbir