käbir
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
käbir
[kä:vir], çal. Haýsydyr bir, näbelli (adam, zat hakynda). Käbir zatlar barada gürrüň bereýin.
Son arananlar:
- Məlum,
- Dırışma,
- endige,
- hakimiyyət,
- tıkızlagıç,
- morfonologiya,
- çarpışma,
- titer,
- Müddet,
- chuvamoq,
- Kirişlemek,
- buyanqi,
- caşañ,
- preceding,
- breakdown,
- yahut,
- cake,
- qılbaş,
- parasız,
- şəbxun,
- noktalamak,
- käbir