kâmar

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kâmar

kemer. Kümüş ~: gümüş kemer, kâmarımı kızama: kemerimi bağlıyorum.

Son arananlar:

• degiş,
• ərizə,
• duşuşmak,
• Çıkarmak,
• korna,
• laplamak,
• kölmö,
• awlamak,
• kəfənli,
• neme,
• gurçuk,
• Mübarizə,
• incitmə,
• eviçi,
• moyka,
• koçturmak,
• yaraşdırılma,
• august,
• gezen,
• eskimo,
• Azər,
• kâmar