kybla

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kybla

[kyvla], at, geogr. 1. Günorta-günbatar tarap. Baryp kybla derwezesinden girdi (“Görogly”). 2. Yslam dinine uýýanlaryň namaz okaýan wagty ýüzüni öwrüp durýan tarapy, Käbäniň ýerleşýän ugry.
 ‣Kyblaýy älem "merhemetli, adalatly" manysynda patyşalara, ulamalara ýüzlenilip aýdylýan söz.

Son arananlar:

• sema,
• ezbere,
• sayuz,
• hamı,
• augment,
• argarmak,
• qirov,
• cüyrük,
• bukursı,
• halsız,
• stvol,
• bukalemun,
• taleh,
• şəhvət,
• Tort,
• Erki,
• burumaq,
• darman,
• horon,
• hasbeen,
• Əvəz,
• kybla