kuýaş

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kuýaş

[kuýoş], at, şahyr. Gün (togalak şekilli örän gyzgyn asman jisimi). Husnuňa tap bermez kuýaşyň nury, Ýüzüň meňzär mahy-tabana, gözel (Kemine).

Son arananlar:

• appellate,
• kaptenarmus,
• Değerli,
• kaypak,
• foe,
• cımbız,
• Tabla,
• gargar,
• hamana,
• solve,
• Di,
• horn,
• nahr,
• Zaid,
• ornida,
• getgəl,
• zülali,
• ignominious,
• acışdırmaq,
• şayloo,
• üzüküzük,
• kuýaş