kuyğuç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kuyğuç

kürek, faraş, koyucu nesne. Un ~: un küreği.

Son arananlar:

• eslinmek,
• qılıq,
• sox,
• uchiriq,
• Keşte,
• bk,
• tavoze,
• gülüşmə,
• tawka,
• saltyk,
• minez,
• dogangaryndaş,
• ýakmak,
• chinese,
• sanctify,
• Tüymek,
• tersane,
• Muvaffakiyet,
• veyil,
• torba,
• kaçkı,
• kuyğuç