kuyğuç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kuyğuç

kürek, faraş, koyucu nesne. Un ~: un küreği.

Son arananlar:

• məlhəm,
• onça,
• advertisement,
• onov,
• opa,
• oqloq,
• urva,
• orundaş,
• Daha,
• otlatma,
• kedi,
• ovşala,
• udınmak,
• owsunmak,
• Mantiya,
• maqtarli,
• oxuma,
• kələ-kötürlük,
• ateşli,
• oyan,
• omgan,
• kuyğuç