kuuluk
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kuuluk
ı, 1. ( karş. kasa ıı ) (çatal tırnaklı hayvanlarda) torbasile birlikte husyalar; kulcanın (yahut koçkordun, bukanın) kuuluğu: dağ koçunun ( evcil koçun, buğanın) husyaları; 2. koçun husya torbasından yapılmış olan tütün kesesi.
ıı, kurnazlık, sokulganlık.