kuuluk

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kuuluk

ı, 1. ( karş. kasa ıı ) (çatal tırnaklı hayvanlarda) torbasile birlikte husyalar; kulcanın (yahut koçkordun, bukanın) kuuluğu: dağ koçunun ( evcil koçun, buğanın) husyaları; 2. koçun husya torbasından yapılmış olan tütün kesesi.


ıı, kurnazlık, sokulganlık.

Son arananlar:

• istisnalıq,
• kördemçi,
• kokmak,
• yiring,
• pirimli,
• kuçkaç,
• Öncelikle,
• kaldak,
• bətn,
• alabuğa,
• Ahlı,
• zerli,
• koşaklık,
• oynoşçul,
• lave,
• birde,
• jonamoq,
• kuşkonmaz,
• kotuldimaq,
• burugsama,
• şəriət,
• kuuluk