kutuk

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kutuk

süs kabağı, su kabağı, saplı kabak; çıplak, dazlak. Tuznu ~ğa toltur: tuzu saplı kabağa doldur, ~ baçha: süs kabağı bahçesi, tuz ~: tuz doldurulan saplı kabak; ~baş: çıplak kafalı, dazlak, Soslannı başı ~ça bolğandı: Soslan’ın kafası kabak gibi dazlaklaşmış.

Son arananlar:

• kəman,
• gevşek,
• ussaçylyk,
• çapdyrmak,
• palet,
• cırtdanboylu,
• qoramtir,
• vecit,
• Sirayət,
• məxluq,
• testament,
• ildən-ilə,
• hospital,
• miserly,
• chozma,
• izin,
• atrabilious,
• salomnoma,
• Ucadan,
• əngin,
• qétim,
• kutuk