kutargıç
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
kutargıç
1. Çekici (araç)
Son arananlar:
- alamon,
- müfreze,
- koşug,
- söwüş,
- meblağ,
- ilhalar,
- şor,
- pliancy,
- mukaddes,
- uyukçu,
- betikutu,
- varaqlamoq,
- Döretmek,
- ənginlik,
- nana,
- apace,
- çenebaz,
- obormoq,
- anı,
- tutarlık,
- vizit,
- kutargıç