kusdurmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kusdurmak

kusturmak, istifra ettirmek. Aşatğanın kusdurmak: yedirdiğini kusturmak, kaşıknı avzu bıla aşatıp sabı bıla kusduradı: kaşığın ağzıyla yediriyor, sapıyla kusturuyor (as).

Son arananlar:

• cumoru,
• yorık,
• müdürlük,
• Düldül,
• Vişne,
• dodaqarası,
• muaheze,
• geniş,
• lei,
• opkali,
• sluice,
• oksitlenme,
• döyüm,
• attached,
• Otopark,
• ow,
• serpik,
• Kanarya,
• birbirovi,
• çyraý,
• shrub,
• kusdurmak