kurbu
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kurbu
ıı, çıkıntı, korniş, pervaz; (dağ) çıkıntısı (terrasse); basamak, kenar ( meselâ şapkanın ), oyuk, yaka; borda ( mes. : bilyardonun ): kazandın kurbusu: kazanın etrafındaki oyuk, çizgi; kurbusu biyik too: çıkıntıları yüksek olan dağ.
ıı, 1. yaşıt; 2. denk, aynı içtimaî durumda bulunan adamlar; 3. mec. koca; karı.
Son arananlar:
- ildirtmek,
- eleyhissalam,
- depjemek,
- exist,
- qudratlanmoq,
- sözlenmek,
- Over,
- till,
- ahuyul,
- bə,
- Baarı,
- taryplamak,
- dibçək,
- lodging,
- keñtin,
- yatızdırmaq,
- karahindiba,
- uvula,
- orondu,
- galeri,
- üñ,
- kurbu