kuluf

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

kuluf

I. is. Divarın, hasarın altından su axmaq üçün açılan deşik, dəlik. Qulu rütubətdə ölümün pəncəsində çapalayır, .. tezcə sürünüb kəhrizin kulufuna girir. S.Rəhimov.

II. is. dan. Tənə, sərki. • Kuluf vurmaq – bax. kuluflamaq.

Son arananlar:

• parpa,
• tırsmak,
• gereksemek,
• uga,
• chillayosin,
• hərəkə,
• mehrum,
• cankurtaran,
• biçare,
• iyil,
• nax,
• aparitif,
• kutharğan,
• İSABET,
• carıklav,
• girre,
• Birader,
• Sefer,
• deýin,
• carlık,
• Pusht,
• kuluf