kulk

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kulk

I, a. hulk, seciye, gidişat; kulku caman yahut kulku buzuk: tabiatı fena, ahlâkı bozuk.


II, bir mayiin “ğıl ğıl” etmesini taklittir; kulk ettir- : “ğılk” gibi bir ses çıkacak tarzda yutuvermek (birden devirmek) .

Son arananlar:

• dünyada,
• tatarcık,
• öfke,
• Zan,
• kankan,
• kıptı,
• bloc,
• child,
• tecemek,
• mayak,
• sürdürmek,
• nartgurt,
• öñe,
• affiliate,
• SUÇ,
• svp,
• aky,
• kopik,
• yokar,
• balaq,
• şəhərbəşəhər,
• kulk