koşuntu
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
koşuntu
1. Alaşım
Son arananlar:
- electron,
- rano,
- bədheybət,
- niyaz,
- hiddetlenmek,
- chek,
- allaqaysi,
- Uvuz,
- apar-,
- tuğbay,
- çapıtma,
- rak,
- konka,
- şahbaz,
- silo,
- kalwa,
- Senek,
- muhacirlik,
- ran,
- quyumchaq,
- Müptela,
- koşuntu