koçak

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

koçak

с. 1) батыр, кыю, тәвәккәл; 2) юмарт

Son arananlar:

• bidət,
• çiftlik,
• kaçak,
• asiman,
• qağa,
• teperrik,
• alıvçu,
• belgüjek,
• VİBRASİYA,
• brainy,
• uyalçaak,
• kütüv,
• xəyanətçilik,
• kulcha,
• EKE,
• areal,
• ������alov,
• ov,
• acacia,
• begam,
• timsal,
• koçak