kozlamağan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kozlamağan

doğurmayan, üremeyen, çoğalmayan, kısır.

Son arananlar:

• darıxsınma,
• italik,
• touchstone,
• çeyiz,
• kundak,
• Vəh,
• Mızrak,
• ədəb,
• gowka,
• mekke,
• ergien,
• Susmaq,
• Karanfil,
• teleqram,
• silahdar,
• sähra,
• burqiramoq,
• ready,
• güçlülük,
• tındır,
• tibirtki,
• kozlamağan