kozlamak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kozlamak
doğurmak, yavrulamak, çoğalmak, çıkmak, fışkırmak, yumurtlamak. Soslannı katını kozlağandı: Soslan’ın karısı doğurmuş, iynegibiz ıyıkğa kozlarıkdı: ineğimiz haftaya kadar doğuracak, anı malı kozlağandan kozlap baradı: onun malı çoğaldıkça çoğalıyor, üynü başında kırdış kozlağandı: evin damında ot çıkmış, kırdışla kozlağandıla: otlar fışkırmış, anı avzunda çibin kozlaydı(d): onun ağzına sinek yumurtluyor (iğrenç söz sarfedenlere söylenir), tavukla kozladılamı: tavuklar yumurtladılar mı?