kozay
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kozay
çocuk dilinde kuzu.
Son arananlar:
- katlama,
- kültelemek,
- cılkıluu,
- yorık,
- ependi,
- özlük,
- Nasos,
- singdürmek,
- ohang,
- bashfulness,
- aykalış,
- Park,
- shekil,
- dəndə,
- ömgüch,
- okşaş,
- FenA,
- Dam,
- krançı,
- orov,
- poverty,
- kozay