kowçum

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kowçum

at. 1. Uzak, ýakyn dogan-garyndaş, kowum. Oňa olar edil öz ýakyn kowçumyna ynanýan ýaly iç syrlaryny ynynýardylar (N. Jumaýew). 2. Topar, toplum, üýşmek. Tüweleý dargadan pişge ýaly dagynyk işleri-de bir kowçuma toplap, towy ýeten ýüp ýaly bükdürerlik ynam bardy (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• akrobat,
• erkey,
• tiklik,
• opuş,
• Erin,
• mumlu,
• poyra,
• demrikmek,
• avtovağzal,
• tikin,
• ös,
• meğer,
• Narsa,
• munchila,
• döwek,
• ingestion,
• AKAMET,
• guppuş,
• Thug,
• xatırladılmaq,
• yorınçga,
• kowçum