kowçum

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kowçum

at. 1. Uzak, ýakyn dogan-garyndaş, kowum. Oňa olar edil öz ýakyn kowçumyna ynanýan ýaly iç syrlaryny ynynýardylar (N. Jumaýew). 2. Topar, toplum, üýşmek. Tüweleý dargadan pişge ýaly dagynyk işleri-de bir kowçuma toplap, towy ýeten ýüp ýaly bükdürerlik ynam bardy (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• Zaada,
• eec,
• tayoq,
• Tatıg,
• dastorgul,
• Aşıç,
• jalkyldama,
• qaragayzor,
• corner,
• chidamoq,
• hümmet,
• calamiş,
• birincil,
• qaytim,
• abdicate,
• distrofik,
• cabakku,
• çəllək,
• tersakıl,
• dapqut,
• Rezin,
• kowçum