kona

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

kona

f. Eski. Kona til – Eski dil. Kona sheher – Eski şehir. Kona jem'iyet – Eski toplum.

Son arananlar:

• shifting,
• béz,
• vaşak,
• leading,
• le,
• yuganlamoq,
• sulanma,
• cebriye,
• küftəlik,
• ügürmek,
• bilə-bilə,
• şeşə,
• e’lon,
• tügmek,
• türdesh,
• yolçuluq,
• fələk,
• zowlamak,
• kabob,
• nökər,
• sanctuary,
• kona