komplektləşmək

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

komplektləşmək

f. Komplekt şəklini almaq, komplektə çatmaq; tamlaşmaq.

Son arananlar:

• sutyen,
• hörgüç,
• türkmençe,
• iregeleş,
• hukuk,
• Teori,
• place,
• istem,
• tsinkograf,
• valilik,
• apıldat,
• salıncaklı,
• isqirt,
• kaşgaldak,
• çalymtyk,
• ejem,
• hattat,
• terminology,
• nakar,
• tutulu,
• tegizçilik,
• komplektləşmək