kolsuz
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kolsuz
и. 1) кулсыз; 2) җиңсез
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kolsuz
elsiz, eli kesik olan.
Son arananlar:
- mangdurmaq,
- karmalmak,
- dumba,
- gəngiz,
- azığ,
- something,
- mediterranean,
- jakarlimaq,
- üşenç,
- maq,
- revolution,
- tarmar,
- müşavirə,
- sansız,
- koch,
- nard,
- öçül,
- xotima,
- yalvarıbyapışma,
- petir,
- tığız,
- kolsuz