kolsuz

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

kolsuz

и. 1) кулсыз; 2) җиңсез

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kolsuz

elsiz, eli kesik olan.

Son arananlar:

• Valid,
• köx,
• kuzu,
• mutluluk,
• üzdə,
• ildirtmek,
• Escape,
• şotkök,
• üsön,
• elektron,
• Cız,
• axir,
• Perde,
• nəşriyyat,
• munnuk,
• çeşitli,
• brunch,
• Jut,
• louse,
• nəsildəngəlmə,
• kırtçığa,
• kolsuz