kolon

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

kolon

[Köken: Fransızca] Bağana, Taş bağana, Direk

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

kolon

и. багана (басмада)

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kolon

kolonna, r. sütun, direk; kolon zalı: sütunlu salon.

Son arananlar:

• Yüklenmek,
• epizod,
• ikkiikkidin,
• eflatun,
• enactment,
• akulə,
• ahmyrly,
• Malik,
• gorra,
• sağrı,
• sənubər,
• hadi,
• ayaz,
• patates,
• oydaşmak,
• foreseeable,
• sepoyachi,
• Cheka,
• kemmek,
• makröö,
• Çakı,
• kolon