kolon

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

kolon

[Köken: Fransızca] Bağana, Taş bağana, Direk

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

kolon

и. багана (басмада)

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kolon

kolonna, r. sütun, direk; kolon zalı: sütunlu salon.

Son arananlar:

• engin,
• Saygıdeğer,
• reflektör,
• gutarnykly,
• Goza,
• etüd,
• whale,
• götürüm,
• qunc,
• aksay,
• məəttəl,
• Kez,
• uzlaşma,
• spirited,
• duçar,
• cımıy,
• vernacular,
• akıtmak,
• deficient,
• sinalgan,
• chinoq,
• kolon