kogu

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kogu

; okları perdah etmek içln koğu; (huş) ağacından yapılan aygıt· I, 369

Son arananlar:

• bukaç,
• bukağı,
• bukduruv,
• bukik,
• akırtın,
• bukle,
• buklet,
• eesiz,
• bukmak,
• bukturma,
• leksiýa,
• buku,
• bukulamak,
• bula,
• bulaluu,
• moliyat,
• bulamak,
• biliet,
• bulgak,
• bulgan,
• bulgar,
• kogu