kiyilgen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kiyilgen

giyilmiş, müstamel. ~ kiyimle: müstamel elbiseler, ariv ~ palton: güzel giyilmiş palto.

Son arananlar:

• Evlenmek,
• çebelen,
• biqin,
• enek,
• korav,
• sömürgen,
• sold,
• cayra,
• gurulgy,
• şirə,
• Oh,
• kırğız,
• anabolism,
• yağdan,
• layulayu,
• funereal,
• kesma,
• idinsiz,
• cabırkay,
• mağana,
• tuxmak,
• kiyilgen