kise
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kise
1. es. bir meşin kesedir, ki kuşağa bağlanır, çakmak kav ve s. taşımak için kullanılırdı; 2. kayış kemer ve ona takılan türlü keseler: (bıçak kını, kav kesesi ve s.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kise
[ki:se], at. 1. gepl. d. Egin-eşikde pul, ownuk-uşak zat salmak üçin oturdylýan jübi. Ussat garma donunyň kisesinden ullakan gülli ýaglygyny alyp, derini arkaýyn süpürdi (A. Nazarow). 2. ýerli g. Goş-golam, azyk we ş.m. salmak üçin halta. Bir kise un.
‣ Kisäňde (jübiňde) it uwlamak pulsuz kösenmek, sowalgasyz, harjysyz galmak.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
kise
Cep.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kise
kese. Süt süzgen ~: süt süzmeye yarayan kese, cuvurtnu kise salıp süzebiz: yoğurdu keseye koyup süzüyoruz.