kis
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
kis
I. is. məh. [fars.] Xalça, kilim, gəbə və s.-də qabarıqlıq, qırışıq, bükük.
II. nida. Qoyunları sürmək üçün çobanın işlətdiyi nida sözü.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kis
karı, I, 329. 333