kireý

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kireý

at. Ulanylmaga wagtlaýyn alnan jaý, ulag üçin eýesine berilýän hak, töleg.
 ‣ Kireýine almak birinden hakyny töläp, wagtlaýynça ulag, jaý almak. Kireýine bermek hak almak maksady bilen birine mal, jaý bermek. Kireýsiz kilim kakmazlyk hak alman hiç iş etmezlik, sähelçe iş üçin pul talap etmeklik.

Son arananlar:

• subutsiz,
• rutil,
• bozbon,
• Mübarizə,
• narıncı,
• dommal,
• Endişe,
• yosma,
• erkence,
• sakır,
• garanjaklamak,
• sovhoz,
• poyra,
• garaly,
• addition,
• pəşə,
• bakire,
• dürgen,
• gäzleme,
• qıfıllı,
• gelin,
• kireý