keşaşa

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

keşaşa

[keşa:şa], at. Bir keş aşyryp, başaşa keş. Keşaşa suwarmak.

Son arananlar:

• ekli,
• küküremek,
• tell,
• Küz,
• laampa,
• Fırın,
• müstenit,
• birhili,
• Kapkan,
• Maişet,
• südlük,
• korkuratma,
• səfbəsəf,
• palang,
• ravin,
• adamly,
• kazmak,
• Elverişli,
• kaplıca,
• alibi,
• Çi,
• keşaşa