keýpihon

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

keýpihon

[keýpiho:n], hal. Öz islegine görä, meýletin, öz islegi bilen, özi keýp edip.

Son arananlar:

• agh,
• jodur,
• inobat,
• toqa,
• Tavuş,
• burugsy,
• trip,
• guduçu,
• derivative,
• lahor,
• kümçü,
• Kükemek,
• odalov,
• bawar,
• qiraət,
• ubat,
• akıret,
• dedekte,
• yorık,
• təharət,
• ətli-canlı,
• keýpihon