keçil

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

keçil

I, 1. kalmuk rahibi; keçil öt -: hayatı bekarlıkla geçirmek; 2. kâhin, kam.


II, mut. keç – II’ den; suu keçildi: ırmağın geçit yerinden geçildi; keçilbes mildet: geçiktirilmez vazife.

Son arananlar:

• Ellik,
• çaşt,
• sokar,
• sümsünmək,
• kollektifleştirmek,
• iylen,
• sorun,
• palman,
• taamax,
• kaplıca,
• mısra,
• güdmə,
• Hacet,
• artında,
• Apa,
• türmize,
• heredity,
• kayıtlamak,
• diykan,
• hamburg,
• dele,
• keçil