kezlev

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kezlev

(malk.) bk. közlev.

Son arananlar:

• algış,
• yanıqlıq,
• kunlik,
• cövhər,
• wakaliten,
• Avutmak,
• çav,
• çüýretmek,
• bolajon,
• havadis,
• Danak,
• almaçı,
• iştiyaq,
• kölege,
• məlumdur,
• Atmak,
• diskussiya,
• çünçü,
• tirade,
• Bozbaş,
• Toplanmak,
• kezlev