kezek

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kezek

I, 1. sıra, nöbet; menin kezegim: benim sıram; kezektegi mildet: sıradaki vazife; kezekme-kezek: sıra ile; 2. zaman, an.


II, = = kezek.

Son arananlar:

• alpeşte,
• sıltamak,
• haydahaydachilik,
• mezze,
• mara,
• yörgenç,
• treatment,
• rhetoric,
• təsnifat,
• Erik,
• sweating,
• uvuçlamak,
• tanım,
• goodwill,
• aşaklamak,
• olubkeçmiş,
• tanımlamak,
• titer,
• intizarçılıq,
• parça,
• batır-,
• kezek