kertilmek
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kertilmek
işl. 1. Kertik, bellik etmek üçin taýagyň we ş.m. zadyň ýüzi ýiti zat bilen çalaja oýulmak. 2. Alyn dişleri bilen ýolnup alynmak; üzülmek. Kendirigiň gyrasyny nämäň kertenini-hä bilemok, özi-hä kertilipdir. 3. Bir zadyň yzygiderli degmegi, sürtülmegi netijesinde iýlip (ser. Iýilmek 2 ) ýolunmak; eplenen epininden bölünmek. Keteni köýnegiň epinleri kertilipdir.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kertilmek
kenilmek; (insanlar için) horlanmak· I, 160; II, 236