kerekli
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kerekli
ihtiyaç, lüzumlu şey, gerekli, lüzumlu, maruzat, muhtaç. Meni köp ~m bardı: benim çok ihtiyacım var, ~ zatla: lüzumlu şeyler, halknı ~si: halkın ihtiyacı, em ~: en lüzumlu, ~mi aytırğa kelgenme: maruzatımı söylemeye geldim, ~si çaklı: ihtiyacı kadar, ~ bolmak: gereksinmek, ihtiyacı olmak, ~sine karamak: ihtiyacına bakmak, ihtiyacını gidermeye çalışmak, ol karar ~ bolğandı: o bakıma muhtaç olmuş, anı ~sin berdim: onun ağzının payını verdim(mec.), onun ihtiyacını verdim, ~ keñden tanılır (d): ihtiyacı olan uzaktan anlaşılır, muhtaç uzaktan tanınır.
Son arananlar:
- savab,
- pashmak,
- şala,
- metabolizma,
- çalımlı,
- ürküt,
- darman,
- donquldanmaq,
- çiniştürük,
- kurcalamak,
- uýa,
- Mədən,
- Götürmek,
- küf,
- Nasos,
- kişnemek,
- otluçöp,
- agış,
- xəyanətkarlıq,
- kuzey,
- cud,
- kerekli