kekeç
Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)
kekeç
Tokmak, çekiç.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kekeç
keke.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kekeç
I, at. Horazyň, towugyň we ş.m. guşlaryň depesindäki üsti kert-kert ýasyja gyzyl ösüntgi, täç. Gyzyl kekeç horazlar harmandadyr ýar- ýar.(“Monjugatdy”)
KEKEÇ II, syp., gepl. d. Geplände sakynýan, sakaw. Kekeç çaga.