keflenmek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

keflenmek

keyiflenmek, mest olmak, doyum almak. Aşap içip keflenñendile: yiyip içip keyiflenmişler, koyla kırdıkdan toyup keflendile: koyunlar otdan doyarak keyiflendiler.

Son arananlar:

• bayot,
• əbalı,
• eşitme,
• tuhfa,
• aga,
• oqpadar,
• sıgın,
• kotul,
• nymphomania,
• sıyın,
• salametlik,
• türmek,
• şaibe,
• gurmuk,
• şerefsiz,
• panacea,
• müttefiq,
• iddialı,
• dañğırat,
• üremi,
• puşda,
• keflenmek