kaşkay

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kaşkay-

1. ağarmak; ak olmak; kaşkayıp kül-: sırıtarak (dişlerin aklığını göstererek) gülmek; kaşkayğan ciğit: yakışıklı, güzel delikanlı; tañ kaşkayıp sürgöndö folk. şafak sökerken; 2. görülmek, göze çarpmak, temeyyüz etmek.

Son arananlar:

• döyünmə,
• Fırça,
• vazmin,
• çıta,
• armaweri,
• tesmiye,
• kidnap,
• yapışan,
• kepteme,
• kasır,
• hazrat,
• qısqac,
• tülke,
• troposphere,
• mazı,
• məqam,
• sümre,
• azalma,
• maarifpərvər,
• towlamak,
• jeweller,
• kaşkay