kañsıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kañsıv

bk. Kansıv.

Son arananlar:

• Tırnamak,
• yomon,
• cezik,
• yapratmak,
• suluula,
• bismilla,
• raspberry,
• oğru,
• süýji,
• Oňurmak,
• tereqqiy,
• almurut,
• silinmə,
• arkag,
• başgak,
• bileklik,
• Kıhıı,
• kuşku,
• decadent,
• vurulma,
• eser,
• kañsıv