kañsıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kañsıv

bk. Kansıv.

Son arananlar:

• orkestra,
• yastanmaq,
• tsirkul,
• boyluq,
• Sarhoş,
• mokko,
• bırbıñda,
• firavanlıq,
• astım,
• deem,
• deniştirgiç,
• bilyt,
• vilayət,
• diabolism,
• asab,
• hemmeslek,
• Many,
• durma,
• gabsal,
• səlahiyyət,
• taj,
• kañsıv