karğış

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

karğış

ı, veter.


ıı, lânet, ilenç; kargış tiysin.: lânet olasın.: karğış tiygen: melûn; börü karğışı koyğo cetpeyt ats. kurt ilenci koyuna dokunmaz.

Son arananlar:

• çaka,
• tarsa,
• tiger,
• sepra,
• isig,
• qəni,
• yincü,
• kıçırıv,
• garki,
• fateful,
• yatgaşuk,
• Kılıklanmak,
• tortul,
• sancılmaq,
• örnek,
• oodur,
• nizam,
• keçmə,
• mat,
• anmak,
• teşik,
• karğış