kary

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kary

[ka:ry] I, at. Gurhany ýatdan okaýan adam.


KARY [ka:ry] II, at. Gözi batyl, kör, görmeýän. Agsak aýra düşse, agaçsyz galsa, Ýol aňlamaz kary hemrasyz bolsa (Magtymguly).

Son arananlar:

• Şıkırt,
• Tura,
• müsaade,
• ağsaqqallıq,
• quyilish,
• hopbalama,
• Cığ,
• Naçar,
• voodoo,
• yetersizlik,
• sakin,
• yokar,
• yeñge,
• kuyaş,
• qucmaq,
• Tatıg,
• antagonism,
• bəlgə,
• İdeoloji,
• yeyəcək,
• pembe,
• kary