kary

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kary

[ka:ry] I, at. Gurhany ýatdan okaýan adam.


KARY [ka:ry] II, at. Gözi batyl, kör, görmeýän. Agsak aýra düşse, agaçsyz galsa, Ýol aňlamaz kary hemrasyz bolsa (Magtymguly).

Son arananlar:

• aňmak,
• odak,
• co,
• Vaat,
• qadah,
• kejebe,
• üskenteç,
• satirik,
• somurdanmak,
• bacanaq,
• əzablı,
• efsane,
• todurmak,
• omillik,
• yelbiz,
• hiçlik,
• Orul,
• sumak,
• elm,
• tabure,
• Şat,
• kary