kartguna

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kartguna

bilmiş, çok bilmiş. ~ sabiy: çok bilmiş çocuk, ol ~nı biridi: o bilmişin biridir.

Son arananlar:

• kuzu,
• silliqlamoq,
• uñkur,
• geneşmek,
• qaqildimaq,
• kıldır,
• lake,
• regionalism,
• öngkür,
• ışırmak,
• bıdı,
• encke,
• foh,
• itidəmir,
• şalañ,
• şebeng,
• cəsim,
• kağuu,
• cürətli,
• lafzsiz,
• muhtemel,
• kartguna