karaçayçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karaçayçı

karaçaylı, Karaçaydan olan, Karaçaydan gelen.

Son arananlar:

• kurash,
• ANTLAŞMA,
• əlçəkmə,
• dərd-qəm,
• saylama,
• sənə,
• laugh,
• bəzənmək,
• ekskavatorçu,
• Həzrət,
• künjara,
• spinach,
• ady,
• odunluk,
• azıxmaq,
• deklarativ,
• sertuk,
• eksklüziv,
• lakırdı,
• köñ,
• atfen,
• karaçayçı