karaçayçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karaçayçı

karaçaylı, Karaçaydan olan, Karaçaydan gelen.

Son arananlar:

• sade,
• nikol,
• kıçırmay,
• ürəyiyumşaq,
• şöbə,
• hojaýyn,
• kaska,
• Oha,
• ertirlik,
• müqavimət,
• kılda,
• tawlash,
• Pinti,
• tınçalıv,
• özre,
• teri,
• anlaklı,
• hovlama,
• Çapul,
• səlbə,
• asurmak,
• karaçayçı