karayak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karayak

baldırı çıplak, daltaban, erkek köle.

Son arananlar:

• qaroqchi,
• Yarın,
• düzine,
• əflak,
• toz,
• tigint,
• kilitlemek,
• mübarizə,
• qand,
• Archa,
• ayra,
• İMDİ,
• ezinmek,
• sadalama,
• hattat,
• Erük,
• tayin,
• gammaz,
• kuymalanmoq,
• thirsty,
• hater,
• karayak