karay

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

karay

= karar ıı; dini karayıp alıptır: kanına, etine sinmiş; onu bir türlü ikna edemezsin.

Son arananlar:

• çörňeşik,
• kəminə,
• yalawaç,
• üpüp,
• quyulamaq,
• istiflemek,
• yüşülmek,
• şua,
• Yor,
• tilsiz,
• şive,
• tutun,
• Engel,
• Çoça,
• sokku,
• caylı,
• döşəmə,
• şulum,
• şəm,
• kenke,
• tigretmek,
• karay