karav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karav

bakma, ihtimam gösterme, bakımını yapma. ~ sokur: bakar kör.

Son arananlar:

• uvçu,
• booruker,
• murun,
• ayn,
• berilyum,
• bütünsel,
• divine,
• bogra,
• buul,
• kömül,
• hissiyat,
• anma,
• intiho,
• silim,
• yolgırmak,
• üzlenmek,
• creature,
• observation,
• barlıg,
• stimulus,
• NAZAR,
• karav