karartı

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

karartı

[Köken: Yerel] Kara

Son arananlar:

• fino,
• Aw,
• Tahterevalli,
• urug,
• caesura,
• üşşaq,
• adept,
• bekitmoq,
• caw,
• séxiy,
• İntikamcı,
• refraktor,
• güreşmek,
• cərgəli,
• rasmiy,
• tarıglag,
• zehin,
• jeton,
• çirimek,
• dukan,
• Handa,
• karartı